Meet de supporters: Bart Wessels, in memoriam

Geplaatst op

Voor onze magazines gaan we een aantal items per jaar wijden aan onze vaste gasten. Dit doen we door met hen in gesprek te gaan en te achterhalen wat maakt dat zij bij ons blijven komen. Want dat waarderen wij enorm!

Tafel 102, vaste prik: gereserveerd op een bepaald tijdstip. Meestal rond 10.00 uur kwam hij binnen en bestelde zijn cappuccino. Vaak alleen, maar net zo vaak met vrienden of familie bezette hij dagelijks tafel 102. Hij las de krant, maakte een puzzeltje, schreef mooi
poëzie of genoot gewoon van zijn gezelschap en van onze koffie én mensen.

Op 12 april, 1 jaar geleden, is een van onze geliefde gasten, Bart Wessels overleden. Een interview met Bart zelf is dus niet meer mogelijk helaas, maar gelukkig hebben wij vele bronnen waaruit we mogen putten!

In Corona tijd, waarin wij geen gasten mochten ontvangen, kwam Bart zijn koffie to-go halen en bracht hij regelmatig een envelop met geld, het geld wat hij normaliter zou besteden, om ons te ondersteunen.
Tafel 102 heeft niet voor niets het bord: “De tafel van Bart” als blijvende herinnering aan die mooie, grijze man, die in ieders hart en gedachten voortleeft.

Hoe bijzonder en fijn is het als je mensen zoals Bart hebt mogen kennen. Daar kan iedereen bij Heilige Boontjes, evenals zijn vrienden en familie, vanuit hun eigen ervaring over meepraten:
Bart was wat je noemt een flamboyante man met een groot hart en liefdevol voor zijn omgeving, volgens zijn goede vriendin Jacqueline. In zijn jeugd was hij met zijn lange blonde haren een heuse verschijning in het uitgaansleven van Rotterdam. En hij heeft menig kroeg en club van binnen gezien!

Hij was als het ware echt wel een bekende Rotterdammer. Eén met humor, een brede kijk op de wereld, een grote visie en een nog groter hart! Maar het flamboyante was aan de buitenkant inderdaad niet iets wat je direct zou herkennen bij hem. Bart was, zoals wij hem hebben leren kennen helemaal niet opvallend qua uiterlijk, maar wel enorm vurig en gepassioneerd van binnen. Bart heeft altijd gevochten tegen het onjuiste in de wereld en vond dat iedereen een tweede kans verdient, of een derde, aldus zijn zus Annelies. Dat herkende hij bij Heilige Boontjes.

Zodra er bij Heilige Boontjes een nieuwe collega of deelnemer binnenkwam, wist hij binnen zeer korte tijd wie die persoon is. Echt is! Want Bart zag mensen zoals ze waren, met hun hele hebben en houwen, tot in de kern. Hij was open, oprecht, authentiek, genereus en
zonder oordeel, hij ging ervan uit dat in de kern al het goede aanwezig blijft, hoe moeilijk iemand het ook heeft of hoever hij van het pad afgedwaald is. Hij erkende de waarde van eenieder. Hij zorgde door zijn oprechte belangstelling en zijn ontwapenende houding dat
mensen zich direct op hun gemak voelden bij hem en fijne gesprekken met hem konden voeren. Van jong tot oud, er was eigenlijk geen leeftijds-of levensverschil aanwezig. Zo denken ook Yolande en Marouchka aan hem terug, twee nichten van Bart.

De gesprekken konden over van alles gaan, want Bart was een enorm geanimeerd verhalen verteller.
Dit deed hij bijvoorbeeld tijdens vakanties op Terschelling met Lies en Cor, of tijdens de lange autoritten met vrienden naar Frankrijk of Maastricht. Je had geen podcast nodig, Bart was de podcast! Over zijn tijd als restaurant eigenaar (van het Winkeltje op de Nieuwe Binnenweg), over zijn reizen, maar ook over spiritualiteit, kunst, muziek, politiek…..elk onderwerp was bespreekbaar en hij wist overal veel van. Of gewoon thuis, in de stoel naast Jelle. Samen konden zij uren vullen met gesprekken en verhalen. Maar ook in dichtbundels, die hij uitgaf, vertelde hij zijn verhaal. Vaak over Jelle, die in 2012 overleed. Zijn vrienden en familie kregen zo’n bundel op 5 januari, als ze bij hem thuis waren voor de nieuwjaarsborrel.

Maar luisteren kon Bart ook!
Hij was voor velen een luisterend oor, bij wie zij altijd terecht konden. Hij had een grote affiniteit met de jeugd, omdat dat de generatie van de toekomst is. Hij was enorm geïnteresseerd in de ervaring en gedachten van de jeugd. Zijn benadering was altijd positief en vol perspectief. Zo herinnert Benino hem ook, de zoon van een vriendin van Bart. Hij kwam als jonge jongen bij Bart in het restaurant en begon als afwasser zijn eerste bijbaan. Later draaiden zij de tent regelmatig met zijn tweeën. Hij herinnert zich de fijne en positieve
gesprekken met Bart en hoe hij altijd, na periodes van minder contact, weer met Bart in verbinding kwam en bij hem terecht kon. Barts zus Annelies onderschrijft dat gevoel, Bart was altijd de eerste die klaarstond voor mensen.

Die verbinding met iedereen, die Bart tot stand bracht en onderhield, verklaart waarschijnlijk ook waarom Bart graag bij Heilige Boontjes was. Bij ons draait alles om verbinding en relatie. Hier is iedereen welkom en geloven we oprecht in de talenten en mogelijkheden van mensen en het bieden van perspectief. Heilige Boontjes voelde voor hem als een huiskamer, waar hij liefde om zich heen voelde en zijn lieve vrienden en familie kon ontmoeten.

Vandaag staan wij, na een jaar rond, stil bij het overlijden van Bart en gedenken wij hem als de bijzondere persoon die hij was. Recent hebben vrienden en familie zijn as uitgestrooid en hebben zij daarna geproost op Bart bij ons. Na precies een jaar zijn alle belangrijke
momenten van een jaar voorbij gekomen. De verjaardag van Bart op 7 april, feestdagen, bijzondere momenten, verjaardagen van familie en vrienden. Maar ook gewoon een maandagmorgen met een lege tafel 102…….

Geheel in zijn stijl kunnen we niet anders dan het positieve erin benadrukken! Laten we een voorbeeld nemen aan zijn gave om in iedereen het goede te zien, niet te oordelen en vanuit het positieve in perspectief te denken. Wees gewoon lief voor elkaar, geniet van mooie ontmoetingen en luister naar een ander, want dat maakt het leven echt rijker en mooier!

Uiteraard houden wij niet alleen Bart, maar alle mensen die ons ontvallen zijn in ere door met regelmaat aan hen te denken en over hen te praten: Jelle, Rinus, Ome Cor, Edwin, Jelmer en Ewald. Dat houdt de herinnering aan hen levend!